Kan de kunstbaarmoeder te vroeg geboren baby’s redden?

Voor baby’s die extreem vroeg ter wereld (dreigen te) komen, telt elke dag in de baarmoeder. Hoe langer ze daar veilig kunnen blijven, hoe groter hun overlevingskansen. Maar wat als die kostbare tijd, ook ná de geboorte, verlengd kan worden? In deze aflevering van de Universiteit van Nederland leggen Myrthe van der Ven en Juliette van Haren uit wat een kunstbaarmoeder is en voor welke baby’s dit een mogelijke oplossing kan zijn.
Wat is een kunstbaarmoeder?
Een kunstbaarmoeder is een apparaat dat de werking van een echte baarmoeder nadoet. Hierin kan een kindje groeien en zich ontwikkelen, net als in de buik van de moeder. Het doel van de kunstmatige baarmoeder is om de ontwikkeling van de baby te ondersteunen tot het kindje sterk genoeg is om zelfstandig te overleven buiten de baarmoeder.
Op dit moment worden kunstbaarmoeders nog niet gebruikt in ziekenhuizen voor mensen. Ze bevinden zich nog in de experimentele fase, vooral in laboratoria en onderzoekscentra.
Voor wie is de kunstbaarmoeder geschikt?
De kunstbaarmoeder is geschikt voor extreem vroeggeboren kinderen, die worden geboren tussen 24 weken en 28 weken zwangerschap. Dit overleven ze vaak niet en als ze het wel overleven hebben ze op latere leeftijd een grote kans op handicaps. Deze ‘namaakbaarmoeder’ kan hun kansen vergroten en geeft ze een betere start voor de rest van hun leven.
Hoe werkt het?
De kunstbaarmoeder lijkt op een soort aquarium. Deze is gevuld met kunstvruchtwater: het beschermt de baby tegen stoten en houdt het kindje warm. In dat ‘water’ ligt een grote siliconen zak, de nagemaakte baarmoederwand. In de grote zak zit een kleinere dunne zak. Dat is de nagemaakte vruchtwaterzak, waarin de baby zit.
Daarnaast heeft de baarmoeder een kunstmatige placenta. Deze filtert afvalstoffen en zorgt dat de juiste balans van voedingsstoffen, zoals glucose, aminozuren, vetzuren en vitamines, en zuurstof bij de baby komt. Door dat laatste hoeven de piepkleine longetjes bovendien nog niet te ademen.
Verder kan het apparaat de hartslag, de zuurstofvoorziening en de hersen- en spieractiviteit meten. Dit maakt het allemaal mogelijk om goed in de gaten te houden hoe het met de vroeggeboren baby gaat en aan te passen wat nodig is.
De kunstbaarmoeder en de bevalling
Wat ook wordt onderzocht, is hoe de bevalling van zo’n vroeggeboren kindje eruit moet komen te zien. De onderzoekers gaan er daarbij vanuit dat de baby wordt geboren via een keizersnede, omdat deze makkelijker gepland en gecontroleerd kan worden.
Tijdens de geboorte wordt het kindje via een sluis, gevuld met kunstvruchtwater, uit de baarmoeder gehaald. Daarna wordt de baby in een tijdelijke zak gestopt en wordt de navelstreng zo snel mogelijk vastgemaakt aan de kunstmatige placenta. Op deze manier krijgt het kindje zo snel mogelijk zuurstof.
Hoe nu verder?
De wetenschappers zijn nog volop bezig met het onderzoek. Hiervoor gebruiken ze robotbaby’s, omdat oefenen met echte baby’s niet kan. Wil je meer weten over het project rondom de kunstbaarmoeder? Hier geven wetenschappers antwoord op de meestgestelde vragen.
Auteur Eline de Wit