Papfles: wel of niet goed voor je baby?

Wat is een papfles?

Een papfles is een fles met (kunst)voeding waar granen aan toegevoegd zijn. Hierbij kan je denken aan rijstebloem, (volkoren) tarwe of havermout. Door de granen wordt de melk dikker en krijgt je baby belangrijke voedingsstoffen binnen. Je baby leert door de pap een nieuwe smaak kennen. Ook went zijn maag alvast aan andere voeding dan alleen melk.

Wanneer mag je kind pap krijgen en welke pap is geschikt?

Je kan beginnen met een papfles als je kindje 4 maanden oud is. Voor die tijd kan het spijsverteringsstelsel van je baby de vezels in pap nog niet goed verteren. Rijstebloem is het meest geschikt als eerste pap voor je kindje. Deze bevat weinig vezels en is daardoor licht verteerbaar. Als je baby hieraan gewend is, kan je langzaam andere granen introduceren.

Vanaf 6 maanden kan je bijvoorbeeld ‘fijne granen’ geven. Er zijn verschillende merken die deze soort pap aanbieden. Ook speltpap, haverpap of oerpap zijn op deze leeftijd geschikt voor je baby. Bij 8 maanden kan je overstappen op ontbijtpap of volkoren granenpap. Havermoutpap kan vrij zwaar. Deze producten zijn geschikt vanaf de leeftijd van 12 maanden.

Pap versus brood

Eet jouw baby al stukjes brood? Dan kan je in plaats daarvan af en toe pap geven. Beide voedingsmiddelen zijn van granen gemaakt en de voedingswaarde van pap en brood is vergelijkbaar. Toch kan je brood beter niet te vaak voor pap vervangen.

Je kindje heeft brood nog steeds nodig. Het bevat de belangrijke voedingsstof jodium, die in pap ontbreekt. Bovendien leert je kindje kauwen als hij brood eet. Hierdoor ontwikkelen de mondspieren zich, wat de spraakontwikkeling van je kindje ten goede komt.

Nadelen papfles

Er zitten enkele nadelen aan het geven van een papfles:

Arseen in rijstebloem

Je kan het beste beginnen met rijstebloem. In rijstproducten zit relatief veel arseen. Maar gelukkig bestaan er strenge eisen waar babyvoeding aan moet voldoen. Daarom zal de hoeveelheid arseen in bijvoorbeeld rijstebloempap nooit schadelijk zijn. Het Voedingscentrum adviseert ouders uit voorzorg om dit soort producten niet elke dag aan je kindje te geven. Je kan dit bijvoorbeeld afwisselen met pap op basis van granen.

Mondmotoriek

Een ander nadeel is dat je baby met een papfles zijn mondmotoriek niet oefent. Het is een passieve manier van voeden, terwijl dit met pap ook op een andere manier kan. Door pap met een lepel te geven, traint hij zijn mondspieren wel en oefent hij kauwbewegingen. Een lepel heeft daarom de voorkeur.

Zuigflescariës

Sommige ouders laten hun baby in slaap vallen met een papfles. Dit kan een fijn ‘inslapertje’ zijn voor je kindje, maar heeft ook een keerzijde. Het langdurig sabbelen op een zuigfles met een inhoud anders dan water geeft een risico op zuigflescariës. Het tandglazuur krijgt dan niet de tijd om te herstellen. Hierdoor kunnen gemakkelijk gaatjes ontstaan. Als je kindje zuigbehoefte heeft tijdens het in slaap vallen, is een fopspeen een beter alternatief.

Wil je je baby toch graag een papfles geven voor het slapen gaan? Blijf er dan bij en zorg ervoor dat deze, net als andere flesvoedingen, binnen korte tijd op is. Daarnaast is het verstandig om het tandenpoetsen daarna te doen.

Doorslapen dankzij de papfles?

Je hebt misschien weleens gehoord dat je baby van een papfles beter kan doorslapen. Het idee hierachter is dat de ingedikte melk ervoor zorgt dat de voeding zwaar op de maag ligt. Daardoor zou je baby het langer ‘volhouden’ ‘s nachts. Dit is echter een fabeltje. De hoeveelheid energie in een fles met rijstebloem verschilt maar weinig van een fles zonder rijstebloem.

Een baby slaapt pas door als hij daaraan toe is en een beetje pap zal daarin nauwelijks verschil maken. Toch merken sommige ouders dat een papfles kan helpen. Misschien vindt je kindje het een prettige aanvulling op het bedtijdritueel, waardoor hij rustig in slaap valt. Je kan het altijd proberen, maar verwacht er niet te veel van.

Tips voor het geven van een papfles

Het is soms even zoeken welke pap je moet hebben voor je baby. Het geven van een papfles vergt een iets andere aanpak dan bij een normale fles. Zo moet je er een andere speen voor gebruiken. Je kan het volgende in gedachten houden:

• Kijk goed naar het etiket. Let erop dat er geen suikers zijn toegevoegd aan de pap. Je baby krijgt anders onnodig veel calorieën binnen. Bovendien zijn suikers slecht voor zijn tanden. Daarnaast is het goed als je kindje went aan hartige smaken en zo leert dat niet alles wat hij eet, zoet hoeft te zijn.
• Let op de speen. Voor een papfles heb je een andere flesspeen nodig dan normaal. Omdat de melk dikker wordt door de pap, is het handig als de speen een groter gat heeft. Je kan hiervoor losse spenen kopen van een grotere maat. Ook bestaan er speciale papflessen. Deze zorgen ervoor dat je baby niet te veel pap in een keer binnenkrijgt.
• Oefen een paar keer. De eerste keren zal het een kwestie van uitproberen zijn: op welke fles/speen reageert jouw baby goed? Hoeveel pap voeg je toe aan de melk? Het ene kindje drinkt met gemak drie eetlepels rijstebloem weg, het andere kindje heeft wat meer opbouw nodig.
• Gebruik opvolgmelk. Je kan pap het beste maken met kunstvoeding. Met moedermelk kan je ook pap maken, maar dit is lastiger. In borstvoeding zit namelijk een enzym waardoor de pap niet goed bindt. Hierdoor blijft deze dun. Tot je kindje 1 jaar is, geef je hem opvolgmelk. Daarna kan je gewone melk gebruiken.
• Gebruik regelmatig een lepel. Het is goed om de pap soms met een lepel te geven in plaats van in een fles. Zo stimuleer je de mondmotoriek van je baby. Hierdoor leert hij beter kauwen en slikken. Ook gaat pap geven met een lepel langzamer, waardoor de darmen van je baby meer tijd hebben om de pap te verwerken.